“ទេហនាន្ទេហ រោគោ យន្មនោរោគោ រុជត្តរាម៑ រាឞ្ត្រទុះខំហិភត៌្ឫុណា ន្ទុះខន្ទុះខន្ទុនាត្មនះ “
៚សេចក្តីឈឺចុកចាប់នៅក្នុងខ្លួនប្រាណរបស់អ្នកជំងឺ គឺជាសេចក្តីឈឺចាប់ក្នុងហប្ញទ័យរបស់ព្រះអង្គជាងនោះទ្វេដង។ សំរាប់សេចក្តីឈឺចុកចាប់ផ្ទាល់ពិតប្រាកដរបស់មេដឹកនាំ[ព្រះមហាក្សត្រ] គឺសេចក្តីទុករបស់ប្រជានុរាស្រ្ត មិនមែនជាសេចក្តីទុក្ខផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គឡើយ។៚
“dehinām deha rogo yanmanorogo rujattarām
rāṣṭra duḥkham hi bharṛrnān duḥkhan duḥkhan tu Nātmanaḥ”
“the bodily pain of the diseased became in Him (the King) a mental agony more tormenting than the former. For the real pain of a King is the pain of his subjects, not that his own (body)”
Note: this is courtesy of Heng Moneychenda, Prof. Vong Sotheara, and Tourch Bora from CAN Cambodia!